Logopeda

Zajęcia logopedyczne prowadzą:

Bogusława Polak – Dyszewska
Katarzyna Ciemięga
Adela Lesner
Katarzyna Ziemann

Oto po kilka przykładów ćwiczeń z poszczególnych grup:
Ćwiczenia słuchowe:

  • rozpoznawanie odgłosów z otoczenia – wszelkich możliwych słyszanych w danej chwili,
  • rozpoznawanie odgłosów wywołanych celowo przez prowadzącego (po uprzednim zapoznaniu
    się z nimi),
  • rozpoznawanie głosów zwierząt, pojazdów lub sprzętów gospodarstwa domowego nagranych
    na taśmie magnetofonowej,
  • zabawa “Kto zawołał?” – rozpoznawanie głosu wołającej osoby,
  • zabawa w odnajdywanie ukrytego grającego przedmiotu,
  • wyodrębnianie wyrazów w zdaniu – ilość wyrazów można zaznaczać ilością odkładanych przedmiotów, np. klocków,
  • liczenie sylab w wyrazach,
  • rozpoznawanie początkowej lub końcowej głoski w wyrazach,
  • wyodrębnianie danej, umówionej sylaby z ciągu różnych sylab wypowiadanych przez prowadzącego (da
  • ma wa za ka da ga ta dama wa za ka ga ta ),
  • wyodrębnianie wyrazu rozpoczynającego się daną, umówioną głoską z ciągu różnych wyrazów wypowiadanych przez prowadzącego. 
Ćwiczenia oddechowo – fonacyjne:

  • zabawy z samogłoskami, np.: powolny głęboki wdech – ręce unoszą się w górę, powolny długi wydech wraz z fonacją aaaaaaaaaa....lub oooooooo....lub uuuuuuuu... – ręce opadają na dół( “syrena alarmowa”), to samo, tylko zamiast ruchu rąk, jednoczesne z wydechem i fonacją rysowanie ślimaczków, wężyków lub dowolnych obrazków;
  • zabawy ze spółgłoskami, np.: naśladowanie odgłosów otoczenia – szumiący wiatr: szszszszsz...,
  • szeleszczące liście: sz, sz, sz, sz, syczący wąż: sssssssss....., wypuszczająca parę lokomotywa: f, f, f, f, fffffffffffff....., jadąca lokomotywa: cz, cz, cz, cz, bzyczenie osy: zzzzzzzzzz...., piłowanie drewna: ż, ż, ż, ż;
  • zawody – kto wymieni więcej na jednym wydechu – np.: imion, kolorów, zwierząt, kolejnych liczb itp.;
  • śpiewanie prostych znanych piosenek lub improwizowanie własnych;
Ćwiczenia oddechowe:

  • dmuchanie na różne przedmioty, np.: kulki z waty, skrawki papieru, piórka, piłeczki;
  • zabawy z użyciem rurki, np.: dmuchanie nad powierzchnią wody w szklance w celu zrobienia dołka, “gotowanie wody” czyli dmuchanie przez rurkę zanurzoną w wodzie, rozdmuchiwanie kaszy, ryżu, piasku, „mecz piłeczek” czyli wdmuchiwanie piłeczki przeciwnikowi do bramki zbudowanej z klocków, przysysanie lekkich przedmiotów i przenoszenie ich w ten sposób do pojemniczka, przysysanie wyciętych elementów z papieru (np. kolorowych kropeczek) i przenoszenie ich na kartkę, by powstał cały obrazek, wydmuchiwanie baniek mydlanych;
  • zabawy z wyobraźnią, np.: dmuchanie na talerz gorącej zupy (złączone ręce tworzą talerz), chuchanie na zmarznięte ręce, zdmuchiwanie pyłku z rąk, wąchanie kwiatków, czyli długi wdech, zatrzymanie, powolny wydech;
  • zabawy z wykorzystaniem różnych przedmiotów, np.: nadmuchiwanie balonika;
Ćwiczenia usprawniające narządy mowy:

  • wysuwanie języka na brodę( język może być np. ruchliwym zwierzątkiem lub akrobatą),
  • unoszenie koniuszka języka w kierunku nosa,
  • “wahadełko” – sięganie koniuszkiem języka do lewego i prawego kącika ust,
  • unoszenie języka, w szeroko otwartej buzi, do wałka dziąsłowego i opuszczanie go do pozycji
    jak przy głosce a,
  • precyzyjne oblizywanie szeroko otwartych ust koniuszkiem języka (apexem) – w obie strony,
  • zwężanie języka – “wąski strumień”, rozszerzanie – “szeroka rzeka”,
  • robienie rurki z języka,
  • dotykanie językiem każdego zęba z osobna w szeroko otwartej buzi – zabawa w przeskakiwanie
    po kamieniach w rzece,
  • “rysowanie kreski” koniuszkiem języka od górnych zębów do podniebienia miękkiego i z powrotem, przy szeroko otwartych ustach,
  • “jadące koniki po ulicy” – kląskanie językiem o podniebienie,
  • wyraziste, przesadne wymawianie samogłosek ustnych oraz łączenie ich w
  • pary:u-i, u-i, u-i(policja na sygnale),e-o, e-o, e-o (karetka pogotowia),a-u, a-u, a-u(straż pożarna),parskanie wargami – parskanie konia,
  • usta w dzióbek – mocne cmokanie, np. na psa,
  • wciąganie warg do wewnątrz i rozluźnianie,
  • zakrywanie wargi dolnej górną i odwrotnie,
  • gwizdanie, np. na psa,
  • “żucie gumy” – poruszanie zamkniętymi wargami w różnych kierunkach,
  • nadymanie policzków – “dmuchanie baloników”, przepychanie powietrza z lewego do prawego policzka,
  • wsysanie policzków do wewnątrz – naśladowanie królika,
  • przesuwanie zamkniętych ust w lewo i w prawo,
  • masowanie językiem policzków od wewnątrz przy zamkniętych ustach,
  • szerokie ziewanie,
  • kaszel z językiem wysuniętym do przodu
  • naśladowanie płukania gardła, naśladowanie chrapania na wdechu i wydechu,
  • wymawianie przy szeroko otwartych ustach:kg, kg, kg, ka, ko, ku, ga, go, gu, okko, oggo.