Termin rewalidacja pochodzi od łacińskich słów re- znów, validus – mocny. Oznacza przywracanie człowiekowi pełnej sprawności. Jest procesem wychowawczym, z zaplanowanymi celami, uwzględniającym wiedzę teoretyczną i działanie skierowane na osobę niepełnosprawną; usprawnianie zaburzonych funkcji rozwojowych i intelektualnych.
Cel
Celem zajęć rewalidacyjnych nie jest wyrównywanie braków – jego celem jest stawianie na mocne strony dziecka oraz szukanie tego, co w nim najlepsze.
Zasady
Kierujemy się nimi w ramach pracy rewalidacyjnej. Nie odbiegają one od zasad pedagogiki specjalnej, ale uwzględniają też specyfikę zajęć indywidualnych.
Możliwie pełna indywidualizacja pracy z każdym dzieckiem.
Stawianie zadań dostosowanych do możliwości dziecka i zapewnienie warunków poprawnego wykonywania ćwiczeń.
Powolne, systematyczne przechodzenie od zadań łatwiejszych do trudniejszych, od prostych do bardziej złożonych.
Zapewnienie warunków do utrwalania prawidłowych umiejętności i likwidowania niekorzystnych nawyków.
Dostosowywanie czasu trwania poszczególnych ćwiczeń do wydolności dziecka.
Mobilizowanie dziecka do wykonywania zadań poprzez stosowanie różnorodnych form ćwiczeń.
(za: Gąsowska i Pietrzak-Stępkowska, 1994)
Kierunki oddziaływań rewalidacyjnych:
maksymalne usprawnianie, rozwijanie tych wszystkich funkcji psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej zaburzone,
optymalne korygowanie funkcji zaburzonych,
kompensowanie, czyli wyrównywanie przez zastępowanie